Նախադասություններն այնպե՝ս դասավորիր, որ պատմություն ստացվի.
1.Գիտենք, որ միջատները տերևներ են ուտում։
2.Բայց գիտե՞ք, որ բույսն էլ կարող է միջատ ուտել։
3.Մի փոքրիկ, կարմրավուն բույս կա՝ ցողիկը։
4.Նրա տերևները մազմզուկներով են պատված։
5.Տերևների ծայրին փայլում է փոքրիկ, թարմ մի կաթիլ։
6.Դա կպչուն նյութ է, որը բռնում է իր վրա նստած միջատին։
7.Բռնելուց հետո ասես կուլ է տալիս նրան։
8.Ահա այդպես է բույսը միջատը ուտում։
Այս բառերից ստացիր տեղ ցույց տվող բառեր.
Հայ — Հայաստան Վրացի — Վրաստան
Ռուս — Ռուսաստան Հնդիկ — Հնդկաստան
Հույն — Հունաստան Չինացի — Չինաստան
Նկատեցի՞ր, թե որ մասնիկն ավելացրեցիր բառերին։ Գրիր այդ մասնիկը աստան մանիկն է։
Աստան մասնիկը ցույց է տալիս երկրների աննուները։
Նույն համարով նշանակի՝ր այն արտահայտությունները, որոնք կարող են իրար տեղափոխել։
1. Ծանր վիճակի մեջ ընկնել։ 1. Երկու կրակի մեջ ընկնել։ 2. Բարձր խոսել։ 2. Ձայնը գլուխը գցել։ 3. Մի փոքր բան մեծացնել, չափազանցնել։ 3. Լուն ուղտ դարձնել։ 4. Շատ լավ իմանալ։ 4. Հինգ մատի պես իմանալ։ 5. Կտոր-կտոր անել։ 5. Մեծ կտորն ականջը թողնել։
Ի՜նչ կարճ ճանփա էր։ Ու՞ր հասանք՝ համառոտ նախադասությունների աշխարհը։ Ցուցանակն էլ գրված է համառոտ նախադասություններով։
Մի քանի համառոտ նախադասություններ գրի։
Եվան նայում է։ Արփին ուրախ էր։ Աստղիկը թռվռում էր։ Նատալին կարդում է։
Ընդարձակիր գրածդ նախադասությունները։
Եվան հետաքրքիր և զվարճալի մուլտֆիլմ էր նայում։ Արփին ուրախ էր, որովհետև արև էր շողում։ Աստղիկը ուրախ թռվռում էր, երբ արևը պայծառ շողում էր։ Նատալին կարդում է «Ալիսը հրաշքների աշխարհում»։
