Գիտե՞ք, որ այգիներն էլ են գանգատվում: Չե՞ք հավատում: Մի անգամ իմ բախտը բերեց, ես կարողացա լսել, թե ինչպես են նրանք բողոքում:
— Ոչ ոք չգիտի, ասում էր նա, — թե ի՜նչ դժվար է, երբ քո վրա քայլում են, թռվռում են և վազվզում են մարդիկ, նաև աղտոտում են: Արդեն մի քանի դար է, ինչ իմ կյանքը անտանելի է դարձել: Ես միշտ ուրախ էի և զբոսնում էի իմ համար, բայց հետո մարդիկ մտածեցին, որ այգու մեջ պետք է քայլել:
Հետո ես մտածեցի խաղալ երեխաների հետ, բայց նրանք այնաքան արագ էին վազում, իսկ ես հաղթել չէի կարողանում: Ինձ դա դուր չեկավ: Ես որոշեցի ուրիշ երեխաների հետ խաղալ, բայց նրանք էլ անհավես էին, միայն հեռախոսով էին տարված: Ես էլ չիգիտեի ինչ անեի: Որոշեցի մեծերի հետ զրուցել, բայց նրանք չէին ուզում:
Որոշեցի գիշերը աստղերի հետ խոսել և զրուցել, բայց ես չէի ուզում գիշերները արթուն մանալ: Երևի ավելի կլինի, որ ես անցնեմ թոշակի:
_Կեցցե՛ս: Բայց առանց այգու որտե՞ղ են զբոսնելու մարդիկ: