Սիրամարգը զբոսնում էր մեկ էլ մի մեծ կոկոս ընկավ նրա գլխին։ Սիրամարգը ցավից գոռաց․
— Վայ — վայ գլուխս։ Ագռավը լսեց սիրամարգի գոռոցը, մոտեցավ նրան և հարցրեց․
— Ի՞նչ է եղել՝ սիրամարգ, կառ-կառ։
—Գլուխս ցավում է,-ասաց սիրամարգը։
— Ինչի՞ց է ցավում,-հարցրեց ագռավը։
— Զբոսնում էի մեկ էլ մի մեծ կոկոս ընկավ գլխիս,-պատասխանեց սիրամարգը։
— Երևի ցավոտ էր,-ասաց ագռավը։ Մենք՝ թռչուներս շատ նուրբ և գեղեցիկ ենք՝ օրինակ ես և դու,- շարունակեց նա։
— Դու միգուցե այդպես ես կարծում, բայց հիշիր ես և դու տարբեր ենք,- հազիվ ասաց սիրամարգը և խորը քուն մտավ։
